BETTERPAD-RAY MOCKUP - Shahada-moskee (Masjid Syahadat) Meubels

"Sorry If There Is A Deficiency / Error In Translation From Indonesian To Related Languages, Because It Only Uses Google Translate"

Het bestaan ​​van meubels in de Shahada-moskee (masjid Syahadat) is een extra functie die verschillende activiteiten in de moskee kan ondersteunen. Naast bepaalde functies kunnen verschillende andere functies worden gebruikt als versieringen om het uiterlijk van de moskee-ruimte te verfraaien. Met het meubilair lijkt de kamer van de moskee niet op een saaie lege kamer, dus de kamer is meer gevuld en comfortabeler om naar te kijken. Het volgende zal de verschillende kenmerken van het Shahada-moskeeontwerp, een deel van de Betterpad-Ray (Benteng Terpadu Raya / Great Integrated Fortress) of een geweldig geïntegreerd fortmodel uitleggen.

Tapijten zijn nodig in een gebedsruimte van een moskee. Tapijten worden gebruikt om de vloer van de moskee te bekleden als basis voor gebed. Het tapijt op de vloer heeft het voordeel dat de voeten van de aanbidders niet koud zijn tijdens koud weer, dus de aanbidding blijft plechtig. Tapijten zorgen ervoor dat de vloer er netter en schoner uitziet, vooral de witte of heldere vloeren zien er gemakkelijk vies uit, dus de aanwezigheid van gekleurde tapijten kan de moskeevloer er mooier uit laten zien. De kleur van het tapijt moet groen of geel zijn. Tapijten die ook gebedsmatten kunnen worden genoemd, moeten een eenvoudiger motief hebben om de geest van de aanbidders tijdens het gebed niet te storen.

Boekenplanken zijn dingen die zich in een moskee moeten bevinden die wordt gebruikt als plaats voor religieus onderwijs. Inderdaad, het lezen van de koran kan overal worden gedaan, maar sommigen lezen en bestuderen de koran graag in de moskee, vooral voor aanbidders die op reis zijn. Dus in de Shahada-moskee (masjid Syahadat) zal er een plank van de Koran worden voorzien die door de aanbidders kan worden gelezen. De koran zal hoger worden geplaatst dan de taille van een volwassene die staat, zodat deze niet wordt gespeeld door kinderen die de zuivering misschien niet begrijpen. Boekenplanken worden ook op een betaalbare plek geplaatst, misschien aan de zijkanten van de kamer of bij de paal van de moskee voor een kleine plank. Over het algemeen is er in de boekenkast ook een lening voor gebedsapparatuur zoals mukena voor vrouwen die achter de moskee moeten worden geplaatst.

De mimbar (misschien preekstoel in de kerk) is een plek voor predikers om khutbah te brengen tijdens vrijdaggebeden of Id-gebeden. De mimbar bevindt zich voor de aanbidders, kan in mihrab zijn of grenst aan mihrab. Om ervoor te zorgen dat de prediker khutbah kan afleveren en met de aanbidders kan communiceren, zal de mimbar in de Shahada-moskee (masjid Syahadat) hoger worden gemaakt dan de vloer. Podium voor khutbah en stoelen voor predikers in rust kunnen al een onderdeel worden, vooral die gemaakt van hout. Voor het ontwerp van de Shahada-moskee zal een houten mimbar worden gebruikt met eenvoudig houtsnijwerk terwijl het nog steeds schoonheid toont.

Een prediker moet een khutbah luid afleveren om door de aanbidders te kunnen worden gehoord, vooral voor grote moskeeën met veel mensen. Om ervoor te zorgen dat de prediker niet schreeuwde, werden er luidsprekers verstrekt. Het audiosysteem is ook verbonden met luidsprekers buiten de moskee om het bereik van stemmen tijdens de oproep tot gebed of aankondiging uit te breiden.

Gebeden zijn zeer nauw verbonden met tijd, omdat een van de voorwaarden van het verplichte gebed is om de gebedstijd in te gaan volgens de bepalingen. Daarom moet de klok in de moskee nodig zijn om de tijd en vereisten voor het regelen van gebedstijden te achterhalen. Daarnaast kan de klok ook gebruikt worden als decoratie zodat de Shahada moskee mooier wordt. In de moderne tijd heeft de wandklok niet langer de vorm van een analoge klok, maar er is al een digitale klok die niet alleen de tijd van het uur laat zien, maar ook de dag, datum, en zelfs het vijfvoudige gebedsschema correct. Naast de wandklok is er ook een klok in de vorm van een grote kast die de kamer van de moskee kan verfraaien.

Beduk (misschien drum) is een apparaat dat geluid afgeeft wanneer het wordt geslagen. Het beduk-geluid wordt gebruikt als een teken van het binnenkomen van gebedstijden. Dan wordt de beduk meestal geslagen om de gebedsoproep te starten als een gebedsoproep. Dit is inderdaad het geval in de oudheid in Indonesië, hoewel het gebruik ervan tegenwoordig steeds zeldzamer wordt. Beduk wordt alleen gebruikt als accessoire en versterkt de identiteit van Indonesische moskeeën. De vorm van de beduk is meestal een cilinder van hout met een hol midden. Het uiteinde van de cilinder is bedekt met gedroogde dierenhuid (buffel of koe). De huid van een dier is zo geïnstalleerd dat het een opvallend geluid kan maken wanneer het wordt geraakt of geslagen met een houten knuppel.

Kalligrafie is een van de schrijfkunst (Arabisch), een hoogwaardig kunstwerk, zodat het kan worden gebruikt als decoratie die de kamer van de moskee verder verfraait. De in kalligrafie geschreven zin heeft over het algemeen de vorm van lafadz Allah, Mohammed, Asmaul Husna, evenals fragmenten van verzen uit de koran. Daarom moet de plaatsing van kalligrafie in overeenstemming zijn met de toepasselijke islamitische regels, inclusief netjes en op schone plaatsen.

Bij het ontwerpen van een moskee moet een architect of uitvoerder van het bouwen van een moskee de regels van de islam volgen als een monotheïstische religie die afkomstig is uit de koran en de hadith. Een daarvan is om niet alle vormen van sculptuur en schilderijornamenten te gebruiken, zowel mens als dier. Sommige meningen suggereren dat decoratieve ornamenten zich alleen aan de buitenkant van de moskee bevinden, zoals op de buitenmuur, toren of koepel of het dak van de moskee. Dit wordt gedaan zodat de schoonheid van de moskee van buitenaf verschijnt, terwijl de binnenkant er schoon, netjes en heilig uitziet. Velen bieden echter meestal ornamenten aan de binnenkant van de moskee, zoals preekstoelen, palen en muren. Moskee-ornamenten hebben meestal de vorm van kalligrafie, houtsnijwerk of andere versieringen van verf. Ornamenten kunnen aan de muur worden getoond of onderdeel worden van moskeegebouwen, bijvoorbeeld op deuren, ramen, ventilatieopeningen of mihrab. De vorm van bogen, lijnen en cirkels kan worden weergegeven als elementen van moskee-ornamenten.

De aankleding van de moskee is niet belangrijk. Het belangrijkste is dat de moskee gebruikt kan worden als plaats van aanbidding, discussie, studie en andere activiteiten. Moskeeën kunnen verschillende faciliteiten bieden ten behoeve van de ummah. Decoratie kan echter de identiteit van de moskee laten zien en mensen enthousiast maken om naar de moskee te gaan. Ornamenten die in overeenstemming zijn met de leer van religie, cultuur en niet te veel zijn dingen die overwogen moeten worden, evenals het ontwerp van de Shahada-moskee (masjid Syahadat).

Hopelijk kan het ontwerp van de Shahada-moskee (masjid Syahadat), dat deel uitmaakt van de Betterpad-Ray (Benteng Terpadu Raya / Great Integrated Fortress) of het geweldige geïntegreerde fortmodel, inspireren en gerealiseerd worden. Aamiin.

Reference:

·         Susanta, Gatut, dkk. Membangun Masjid & Mushola. 2007. Depok: Penebar Swadaya. (https://archive.org/stream/BukuArsitektur/1048_Membangun%20Masjid%20dan%20Mushola#mode/2up)